سومین پلاک

توضیحات

کارها که سبک می‌شد و فرصت کوچکی پیدا می‌کرد، می‌آمد خانه، سر می‌زد. بیشتر وقت‌ها خسته و خاک‌آلود بود، اما مریم عاشق همان ظاهر آشفته‌اش بود. گاهی شب می‌رسید و می‌دانست اگر بخوتبد نمی‌تواند با آن خستگی برای نماز شب بیدار شود، با همان حال، نماز شبش را می‌خواند. بعد از نماز، همین که مریم داشت حرف می‌زد، خوابش می‌برد، معلوم بود چند شبی نخوابیده است. وقتی می‌خوابید، مریم مدت‌ها می‌نشست بالای سرش و فقط نگاهش می‌کرد. انگار می‌خواست برای تمام موقع‌هایی که نبود، برای تمام موقع‌هایی که دلش برایش تنگ می‌شد، یا شاید برای تمام موقع‌هایی که نخواهد بود، الان که هست، بنشیند و نگاهش کند.